Bu qishloqning eng ajoyib jihati – uning butun mavjudligi bitta markaziy ko'cha atrofida shakllangani. Bu yerda hayot shovqin-suronsiz, ammo birdamlik va qadriyatlarga boy. Har bir xonadon – bir-birini yaxshi tanigan, bir-biriga yordam qo'lini cho'zishga tayyor qo'shnilar bilan to'la. Qishloq aholisi taxminan 3,500 nafar atrofida, lekin so'nggi yillarda sayyohlar va bloggerlar tufayli bu joy haqida ko'proq odamlar bilib qoldi. Suratlardan ko'rish mumkinki, uylar sirtma-sirt, har biri o'z uzun yer maydoni bilan ajralgan. Suloshovada har bir xonadon – bir olam. Uy, hovli va chorbog'da uzun tortilgan fermerlik maydoni – har biri o'ziga xos. Ana shunday lentasimon yerlar bu yerda avloddan avlodga o'tib kelgan: kattadan kichikka meros, har bir burchakda mehnat va tarix izi bor.

Bu qurilish tasodif emas. Olkuska balandliklarida joylashgan bu hududda tuproq va suv manbalari shunday taqsimlanganki, uzun ekinzorlar bilan yashash samaraliroq bo'lgan. Shuning uchun qishloqlar ko'pga bo'linmagan, balki bir yo'nalishda kengaygan. Hamma uy markaziy ko'chaga qarab joylashgan, shuning uchun ham qishloq “birdamlikda yashash san'ati”ning namoyishidek tuyuladi.

Qishloqning arxitekturasi va tabiiy go'zalligi uni “Kichik Toskana” deb atashga asos bergan. Havodan qarasangiz, yashil, sarg'ish, qo'ng'ir lentalardek cho'zilgan ekinzorlarni ko'rib yayraysiz, ular orasida oq-qora tomli uylar. Bu manzara sayyohlar, dron fotograflari va hatto rassomlar uchun sevimli mavzuga aylangan.

Suloshovada hayot shoshilmaydi. Odamlar haligacha dehqonchilik bilan band, bayramlar mahalliy darajada o'tadi va barcha bir-birini taniydi. Go'yo bir yo'l bo'ylab ketish – bir oilaga tegishli bo'lishdek. Dehqonchilik an'analari bu yerda nafaqat saqlanmoqda, balki avloddan avlodga o'tib, yangicha ma'noda yashab kelmoqda.

Yakshanba kuni shu kabi joylarni xayolda tasavvur qilishning o'zi ham ruhni tinchlantiradi. Har kuni yuguradigan dunyoda shunday sodda, lekin chuqur ma'noli joylar ham bor ekanini eslash – o'zimizga qaytish, tinchlik va qadriyatlarni qayta topishdir.

Dildora IBROHIMOVA,
“Ishonch”