Жарима белгилашда йўлларимиз расволиги, халқимизнинг ижтимоий ҳолати, автотураргоҳлар йўқлиги оқибатида шаҳарлардаги кўчалар бўйлари машиналарга тўлалиги ва бошқа муаммолар инобатга олинганми? Ахир, ўйдим-чўнқир ва тирбанд йўлларда энг моҳир ҳайдовчи ҳам қоидаларга риоя қила олмай қолиши мумкин-ку.

Энг ёмони, жарималар кенг жорий қилингани билан автоҳалокатлар камаймаяпти.

Яқинда ҳайдовчилардан бири нолиб қолди: “Радарлар хорижда ишлаб чиқарилган, антирадарлар хорижда ишлаб чиқарилган, бу халқимизнинг пуллари хорижга чиқиб кетяпти деганидир”. Дарҳақиқат, радарлар тадбиркорлар ва ишлаб чиқарувчилардан бошқа кимга қандай наф келтиряпти? Умуман, радарларни ҳар қадамда ўрнатиш шартми?

Яна бир мулоҳаза. Хўп, жазо бор экан, нега мукофот йўқ? Агар мақсад автоҳалокатларнинг олдини олиш бўлса, рағбат тизимини ҳам йўлга қўйиш керак эмасми? Бир йил, уч йил, беш йил давомида бирон марта ҳам йўл қоидаларини бузмаган ҳайдовчиларга имтиёз борми? Балки шундай қилинса, фойдаси кўпроқ бўлар? Ёки мақсад фақат халқнинг пулини шилишми?

Муҳаббат ТЎРАБОЕВА
Ishonch.uz