Shifoxonalarda majlisbozlik qachon tugaydi?
53-sonli oilaviy poliklinika poytaxtning Markaz -5 aholisiga xizmat ko'rsatadi. Universitetimiz shu hududda joylashgani sababli talabalar ham tibbiy ko'rikdan o'tish uchun aynan mazkur maskanga yo'naltiriladi. Shu bois menda ham bu muassasa faoliyati bilan bevosita tanishish imkoni tug'ildi.
Sog'lig'imdagi kichik, ammo sezilarli og'riq meni shifo maskaniga olib keldi. Aslida muammoning katta-kichigi bo'lmaydi.
Qabulxonada uch nafar hamshira o'tirgan ekan. Ularning birinchisi men kirishim bilan telefonini qulog'iga tutdi. Ikkinchisi ovqatlanish bilan ovora. Omadim bor ekanki, uchinchisi biror ishga urinmay turib yo'llanmani berishga ulgurdim. Shu tariqa 2-qavat, 22-xonaga yo'l oldim.
Navbat katta emasdi. Shifokor rusiyzabon, xushmuomala, tajribali ekani bilinib turardi.
Tekshiruvdan so'ng u meni yana bir mutaxassis — jarrohga yubordi. Manzil: 1-qavat, 14-xona. Qabul vaqtlari har seshanba 8:00 dan 13:30 gacha. Ammo soat 10:40 bo'lganiga qaramasdan xona qulf. Hamshiralar holatni xursandchilik bilan izohladi: “Majlisga ketgan”.
Yonimda kutayotgan bemorlarning aytishiga qaraganda bu odatiy hol. Itning o'limi – otning bayrami deganday, shifokorning kelmagani hamshiralarga bayram.
Kutayotib, zerikmaslik uchun eshiklardagi yozuvlarni o'qidim. “Korruptsiyaga qarshi birgalikda kurashamiz”, “Korruptsiyaga barham beramiz” kabi shiorlar yozilgandi. Bemorga befarqlik, majlislar, qog'ozbozlik — bular korruptsiyadan kammi?
Ish vaqti 6 soat bo'lsa, undan yarmi yig'ilishga, yana qanchasi hujjat to'ldirishga ketsa, bemorlarga qancha va qachon vaqt qoladi? Go'yoki bu joy shifoxona emas, vaqt o'tkazish markaziga aylanib qolganday taassurot qoldirdi menda.
Shifokor quroli — shprits yoki skal'pel emas. Uning mehri, e'tibori, shirin muomalasi, bemor uchun eng katta davodir. Ammo bu yerda bunday fazilatlardan asar ham yo'q. Nafaqat mutaxassisda, balki uning yonidagi hamshiralarda ham.
Shifokorlikni tanlagan inson u bilan bog'liq mas'uliyatni ham qabul qilgan bo'lishi, Gippokrat qasamini unutmasligi shart. Bu kasbda mehrsizlik, befarqlik — kechirilmas gunoh.
Ish vaqti 13:30 gacha ekan. Shifokor yetishmovchiligi alohida masala.
Ayrimlar shifokorlikni faqat oq xalat kiyishdan iborat, deb biladi, ammo bu fidokorlar kasbi. Oq xalat — mas'uliyat ramzi.
Hamshiralarning ham e'tibori qaerda “shashlikli non” borligida emas, bemorlarda bo'lishi shart. Qog'ozlardagi shiorlar “korruptsiyaga qarshi kurashaylik” yaxshi, albatta. Ammo birinchi o'rinda majlisbozlik, befarqlik, qog'ozbozlik kabi “ichki illat”larga qarshi kurash bo'lishi adolatdan bo'lardi.
Aytgancha, soat 12:40. Jarroh hali ham kelmagan...
Said Amirxon Burxon,
O'zbekiston Jurnalistika va ommaviy kommunikatsiyalar universiteti talabasi
Maqolaga baho bering
0/51
0
0
0
0