Kayfiyat fasli
Fasllar almashayotgan kezlarda inson umrining naqadar o'tkinchi ekanligi haqida o'ylaysan kishi beixtiyor. Shu ma'noda, sentyabr' kuzning boshqa oylaridan farqli o'laroq, juda ko'p jihatlari bilan har tomonlama farqlanib turishi e'tiborlidir.
Ayrimlar sentyabrni keksalik tomon qo'yilgan ilk qadamga qiyoslashadi. Yo'ldagi tasodifiy hamrohim maktabga borishni istamay, zo'rg'a qadam tashlayotgan jajji bolakayning qo'lidan tutib, sudrab ketayotgan mehribon opaga o'xshatganda nimalarni his qilgani yolg'iz o'ziga ayon.
Bir do'stimning «Sentyabrga huzun yarashadi. Huzunimizga esa duo munosib», degani yodimga tushadi.
Sentyabr' har kimning tasavvurida o'ziga xos iz qoldirgani uchun ham yanada jozibalidir balki...
Bahorni yomg'irsiz tasavvur qila olmaymiz. Bahor yomg'irlarida hatto soyabonsiz ham quvnab, yayrash mumkin. Lekin nimaga sentyabr' yomg'irining kishiga ta'siri undan-da kuchli? Axir sentyabrda yomg'ir yog'ayotganda hech kim raqsga tushmaydi-ku. Yoki quvonch va qayg'u haqida uzundan-uzoq hikoyalar aytadimi bizga sentyabr' yomg'irlari?
Qiya ochilgan derazadan tashqariga qarab yomg'irli kunda ko'rganingiz – onda-sonda ona daraxtni noiloj tark etayotgan yashil barglar, yuzlaringizga iznsiz urilayotgan tomchilar, qo'shni ayolning pushtirang ko'ylakda yo'lakka chopib chiqqancha qaytib, qalinroq kiyinib ko'rinish bergani – hamma-hammasi sirli voqealar singari kayfiyatingizga ta'sir qiladi...
Sentyabr' yomg'irlari haqida fikrini so'raganimda bundan yigirma yillar oldin uni yolg'onchi oshiqqa o'xshatgan eng yaqin insonlarimdan biri «Mehr so'zlanmaydi», degandi menga qat'iy... Bu javob menga juda manzur bo'lgan bo'lsa-da, qandaydir, balki faqatgina men uchun hamon mavhum va sirliday tuyulaveradi...
Shundan buyon sentyabr' kayfiyat fasli ekanligiga har doim ishonib kelaman. Bu ishonch shu darajadaki, hatto sokin xiyobonlardagi (mening tasavvurimda) mahzunlik ham menga quvonchdan unsiz hikoyalar so'zlayotgandek tuyulaveradi.
Nihoyat, xiyobon bo'ylab yolg'iz va piyoda sayr qilarkanman, telefonimdan har doim eshitib yuradiganim, «Nahotki yana kuz?!», deya boshlanadigan she'r sehridan yana mutaassir bo'laman. Butun taassurot va tuyg'ularim kuzning diydoriga mahliyo bo'lib, jozibali ovozi bilan bu faslni mukammal tavsiflashga erishgan shoira qizning hayratlariga qo'shilib ketadi...
Sherzod ABDUSAMADOV
Maqolaga baho bering
0/50
0
0
0
0